zondag, september 04, 2005

DANKBAARHEID, WAAR TE KOOP ? (meditatie)


DANKBAARHEID, WAAR TE KOOP ?
Wees ook dankbaar. Col. 3:15

Wanneer
heb je voor de laatste keer een dankbaar en blij mens ontmoet? Een beetje overtrokken natuurlijk, die vraag. Maar toch, zo langzamerhand wordt dankbaarheid een schaars product. En het aantal kankerpitten, dat er hier op deze wereld rond hobbelt, groeit onrustbarend. Tevreden mensen daarentegen lijkt een bedreigd menselijk ras.

Het valt niet mee, dan leiding te moeten geven. Wat de overheid, plaatselijk, provinciaal en landelijk, ook doet of laat, één van beide: het is niet goed óf het deugt niet. Als je op die sentimenten weet in te spelen als politieke partij, dan kun je rekenen op een flink aantal kiezers. Maar o wee, als je dan zelf aan het roer komt…Dus: mensen die van beroep vitter zijn, te óver. En tevredenheid? Alleen nog antiquarisch áán te komen.

Paulus heeft heel wat brieven geschreven,
die in de bijbel zijn opgenomen. Oók één aan de christelijke gemeente, die in Colosse ontstaan was. Tot de zaken die hij met die mensen te verhapstukken heeft, behoort ook de levensheiliging. Hij beschrijft hier nieuwe mensen. Mensen, die door de Heilige Geest opnieuw geschapen zijn. Nieuwe mensen leiden een nieuw léven.

En tot dat nieuwe leven behoort dankbaarheid. Dat is niet een extraatje. Zoiets als een illustratie bij een artikel in een blad of zo. Het stáát mooi, maar 't kan er ook zónder. Nee, dankbaarheid behoort tot het wézen van het nieuwe leven. Ja toch? Mee eens? Vind je: dat spreekt vanzélf?Nou, dan mogen we wel subiet op zoek! Op zoek naar dat venijnige addertje onder het gras.

Want zo vanzelfsprekend is het niet, ziet u.
Want dankbaar zijn is niet: tien keer per dag tegen jezelf, of één keer per dag tegen iemand anders zeggen Ik ben dankbaar. Of dat een keer of twee per dag in je gebed tegen God zeggen.
Nee, 't zit ánders in elkaar. 't Is moeilijker. Dankbaarheid in de bijbelse zin is namelijk een werkwoord. Dat is natuurlijk niet letterlijk het geval; het is namelijk een zelfstandig naamwoord. Maar in de bijbel liggen woord en daad wel héél erg dicht bij elkaar. Het Hebreeuwse woord woord betekent óók daad. Een supporter van Feyenoord kan in die taal niet zingen: Geen woorden maar daden. Dan wordt het zoiets als: Zijn woorden zijn daden.
De bijbel staat vol
met teksten over danken, dankbaar zijn, dankbaarheid. En dan met name over aan wie je dankbaar moet zijn. En vooral: aan Wie – namelijk aan God. En over wanneer en hóe je dankbaarheid verschuldigd bent en waaróm. E dan gáát het er om, hoe, aan wie, waarom je je dankbaar moet tonen. Hoe je de dankbaarheid moet en mag bewijzen.De mens is vooral veel dankbaarheid verschuldigd aan God. Omdat Hij door Jezus aan ons zo onnoemelijk veel gegeven en voor ons gedaan heeft. En die dankbaarheid kunnen en mogen we dan bewijzen in dáden. In een leven, een levenspraktijk van elke dag. Die tot eer van God is. En waar mensen om ons heen wijzer van worden. En ook blijer.

En? Kómt dat er wat van?
Samenvatting van een gesprekje. "Hoe gaat het met u, mevrouw?" "Och, 'k mag niet klagen, dominee. Ik mag niet mopperen. Maar ik doe het wél eens. Nou ja, eerlijk gezegd, ik doe het váák. Té vaak eigenlijk".

Christenen, échte dan, zijn in wézen, in hun wezen, dankbare mensen. Zó zit het van binnen. Maar het komt er vaak niet uit. Dat zul jij ook merken. En u ongetwijfeld ook. Paulus geeft u en mij dus eigenlijk een geestelijke draai om de oren.
Je mag naar ik meen óók vertalen: En word dankbaar. God wil met en door zijn Geest in ons leven gráág aan het werk. Om ons leven, ook de buitenkant, te veranderen. Zodat we meer en meer wórden, wat we (behoren te) zijn: dankbare mensen!
Komen de mensen om ons heen ook nog eens aan de weet, dat dit slag mensen niet antiquarisch is, maar nog dagelijks gemaakt wordt. Door de Schepper!


Eventueel zingen /bidden: Gez. 90 : 9, 10, 11

Geen opmerkingen: