OOIT JEZUS ONTMOET? (Kerstdeclamatorium)
Welkom en gebed
Zingen: Zingende Gezegend: 105 (melodie Gez. 127)
vrees niet, ziehier; uw Knecht!
God heeft Hem uitverkoren,
zijn Geest op Hem gelegd.
Hij die de volken richt,
Hij roept niet uitgelaten,
Hij schreeuwt niet langs de straten -
zijn stem is als het licht.
Hij komt – Hij zal niet breken
het eens geknakte riet. Hij komt uw licht ontsteken,
wat kwijnt, dat dooft Hij niet!
Die trouw en recht betracht,
zijn vlam zal niemand doven.
Hijzelf wordt niet gebroken
zolang de wereld wacht.
 |
| Hij, het licht voor de wereld |
die mens en dier formeerde
en u tot leven riep:
ziehier, Ik heb mijn Knecht
al bij de hand genomen,
in Hem zal tot u komen
mijn liefde en mijn recht.
Hij zal de volken wezen
Gij blinden zult genezen:
ontvangt een nieuw gezicht!
Geboeiden, heft uw hoofd -
want uit de nacht van lijden
zal stralend u bevrijden
het licht, dat Hij belooft!
Verteller:
 |
| fietsen |
Het kan óók gebeuren, dat een ontmoeting je leven een radicale wending geeft. Het moment, waarop je levenspartner op je weg gekomen is bijvoorbeeld, zal je niet licht vergeten.
Ook in 2011 hopen we weer kerstfeest te vieren. We denken
er straks weer aan, dat Jezus als Redder als mens op aarde kwam. Hoe Hij zijn
grote werk, om jou en mij weer een Thuis te geven, begonnen is. Ben je Hém wel eens tegengekomen? En hoe kómt het tot een ontmoeting met Hem? Een enorm belangrijke vraag!.
Voor een antwoord op een dergelijke vraag is er maar één
bron: het woord van Jezus zelf. We willen kijken naar mensen, die Hem ontmoet
hebben. En vooral: we willen luisteren naar wat God daar ons leert over de
vraag: hoe ontmoet ik de geboren Redder. Hoe heb ik wezenlijk contact met Hem.
Zingen: Stemmen des heils 93: 2,4,5
Jezus daalt op aarde neder
als een kindje, klein en teer. Jezus daalt op aarde neder
Maar hoe arm Hij ook mag wezen,
Hij is aller hoofd en Heer!
Refrein: Vrede zal op aarde dagen,
God heeft in de mens behagen.
Zalig, die naar vrede vragen;
Jezus geeft die. Hoort zijn stem!
 |
| de wijzen aanbidden |
Als het Lam, door God gegeven
leefd' en stierf Gods lieve Zoon.
Maar nu klinkt ook in de hemel
't Halleluja om zijn troon!
Refrein
Leer ons bij Uw kribbe buigen.
Leer ons knielen bij Uw kruis.
Leer ons in uw naam geloven.
Breng ons eens in 't Vaderhuis.
Refrein
Verteller:
In Gen. 3 wordt vermeld, hoe de mens in de zonde
gevallen, of eigenlijk gesprongen is. En dat dat feit voor heel de mensheid
vreselijke gevolgen heeft. Die zijn definitief en eigenlijk onoverkomelijk en
onoplosbaar. Maar God is God en geeft een uitweg. De uitkomst en oplossing komt
van het Kind van kerst. Hij zal de sterke held zijn, die het kwaad en de boze
zal overwinnen. En dat definitief en voorgoed!
En in deze belofte kun je Hem eigenlijk al zien en
ontmoeten. Maar het moment is nog verre toekomst en lijkt vaag. Maar het is werkelijkheid.Declamatie: Feest van kerst (Muus Jacobse)
Geboorte.
 |
| wéér een kind geboren |
beginnen met de boodschap van een engel,
beginnen bij het begin.
En wij komen vandaag niet verder
dan geboren worden, niet verder
dan dat het weer zal beginnen
omdat het bij God begon.
Schriftlezing: Jes. 9:1-6
Het volk, dat in duisternis ronddoolt
ziet een schitterend licht.
Zij die in het donker wonen
worden door een helder licht beschenen.
U hebt het volk weer groot gemaakt,
diepe vreugde gaf u het,
blijdschap als de vreugde bij de oogst;
zij jubelen als bij het verdelen van de buit.
Het juk, dat op hen drukte,
de stok op hun schouder, de zweep van de drijver,
U hebt ze verbrijzeld, zoals Misjan destijds.
Iedere laars die dreunend stampte
en elke mantel waar bloed aan kleeft,
ze worden verbrand, een prooi van het vuur.
 |
| een koning... |
een zoon is ons gegeven;
de heerschappij rust op zijn schouders.
Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,
Goddelijke held, Eeuwige vader, Vredevorst.
Groot is zijn heerschappij,
aan de vrede zal geen einde komen.
Davids troon en rijk zijn erop gebouwd,
ze staan vast, in recht en gerechtigheid.
Daarvoor zal Hij zich beijveren,
de HEER van de hemelse machten.
Verteller:
Hier is sprake van een kind. Maar ook hier lijkt gesproken te worden van een verre toekomst. En toch... Jazeker, de vervulling ligt in de toekomst, ligt in Jezus. Maar ook tóen, in de tijd van Jesaja, moet er een aanvankelijke vervulling geweest zijn. Misschien kunnen we denken aan een koning als Hizkia. Diens geboorte wordt hier allereerst aangekondigd.
Het was een slechte tijd voor Gods volk. Door eigen
schuld, door eigen zonden. Maar er komt een eind aan de onderdrukking. Een kind
wordt geboren, dat als man zal verlossen. Dat kind was te zien, te ontmoeten.
Maar dan ontmoette je iemand, die een schaduw was. Een schaduw van hem, die zou
komen in een toekomst, die nog ver weg was.
Maar er was een kind. En hij was al te zien en te
ontmoeten. De belofte werd meer en meer tastbaar. En, die belofte moet in
vertrouwen aanvaarden, zegt de profeet in vers 9. De ontmoeting met het Kind,
de Redder, vindt plaats in de weg van gelovig aanvaarden en vertrouwen.Ook wij, nu de Redder zijn werk gedaan heeft, moeten nog diezelfde weg gaan. Want we zien
niet. Daarom past ons in geloof te zingen van het geboren Kind.
Zingen: Gez. 26: 1,3,4
 |
| zonsopgang |
een licht der lichten opgegaan.
Komt tot zijn schijnsel, alle volken,
en gij, mijn ziele, bid het aan!
Het komt de schaduwen beschijnen.
De zwarte schaduw van de dood.
De nacht der zonde zal verdwijnen.
Genade spreidt haar morgenrood.
Wat heil, een kind is ons geboren,
een zoon gegeven door Gods kracht!
De heerschappij zal hem behoren,
zijn last is licht, zijn juk is zacht.
Zijn naam is “Wonderbaar”, zijn daden
zijn wond'ren van genaad' alleen.
Hij doet ons, hoe met schuld beladen,
verzoend voor 't oog des Vaders treên.
O Vredevorst, Gij kunt gebieden
de vreed' op aard' en in mijn ziel!
Doe alle volken tot U vlieden,
dat al wat ademt voor u kniel'!
Des HEREN ijver zal bewerken
dat hij de zetel, U bereid,
met recht en met gericht zal sterken.
Hem zij de lof in eeuwigheid!
Lezen: Luc. 2:1-7
In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af, dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. Deze eerste volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië.
Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. Jozef ging van de stad Nazaret in Gallilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, om zich te laten inschrijven met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was.
Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad
 |
| de aankondiging |
Hier komen we Maria en Jozef tegen. En we horen nieuws
over Maria. Er is wat gebeurd in Bethlehem. Ze kreeg bezoek...
Declamatie: Eens op een dag in Nazareth (D. van der Stoep)
Eens op een dag in Nazareth,
op 't uur, door God daarvoor gezet,
klopte aan Maria's nederige huis
een engel aan, en zij was thuis.
Zij heeft haar deurtje losgedaan
en toen zag ze de engel staan.
Maria schrok. Wie schrikt er niet
als hij een echte engel ziet?Het moet wel eigenlijk niet zo zijn,
maar ach, een engel is zo rein.
De engel sprak: “Wees niet bevreesd,
want God bemint jou allermeest;
van alle vrouwen, groot en klein,
zul jij het meest gezegend zijn:
je krijgt een kind, een koningszoon,
die heersen zal op Davids troon”.
Maria zat en hoorde toe.
Het werd haar wonderlijk te moe.Ze sprak de engel schuchter aan
en heeft hem deze vraag gedaan
-haar woorden zongen als een lied-:
“Hoe zal dat zijn? Ik vat het niet:
ik ben niet eens getrouwd, mijn heer”.
Toen sprak de witte engel weer.
Dit is het wat hij heeft gezegd:
“De Heilige Geest heeft je bemind:
God is de vader van dit kind”.
Toen boog Maria 't kleine hoofd
Ze sprak -en staakte elk verweer-:
“Ik ben de dienstmaagd van de Heer”.
(Uit: Dit Kind)
Verteller:
Unieke dingen werden verkondigd aan deze jonge vrouw, die
ten huwelijk gegeven was aan Jozef, maar nog niet met hem samenwoonde. Ze was
maagd gebleven. Blijkbaar wilden ze samen op “ouderwetse” wijze nog iets nieuws
bewaren voor als het huwelijk ook officieel voltrokken was. En dan: in
verwachting! In verwachting niet door middel van Jozef, maar door de Heilige
Geest! In verwachting van de Zoon van God, de Verlosser!
Zo ontmoet Maria
het Kind! En haar reactie? Ze wil haar God dienen. En onderwerpt zich aan Gods woord. “Laar maar met mij gebeuren wat u gezegd hebt”, zegt ze tegen Gabriël, de bode van God.
Zingen: Maria's lofzang (Muus Jacobse)
Mijn ziel maakt groot de Heer,
mijn geest verheugt zich zeer.
Want God heeft mij, geringe,
die Hem als dienstmaagd dien,
goedgunstig aangezien
en deed mij
grote dingen.
Van nu aan,
om wat Hij,
de Sterke,
deed aan mij,zullen mij zalig prijzen
alle geslachten saam.
Want heilig is zijn Naam.
Hij zal zijn trouw bewijzen.
Zijn arm verstoot met kracht
de groten uit hun macht,
de vorsten van hun tronen.
Maar Hij maakt kleinen groot
en zal met overvloed
de hongerigen lonen.
Hij heeft het
lang voorzegd:
aan Israël,
zijn knecht,zal Hij genade schenken.
Hij zal aan Abraham
en al wie na hem kwam
in eeuwigheid gedenken.
Verteller:
Op die manier ontmoet je het Kind dus: door te aanvaarden wat God zegt. Kerstfeest gaat niet op in gezelligheid en romantische dingen. Het is een aanvaarden van het wonder. Het wonder, dat God mens geworden is. Dat de Verlosser, Gods Zoon, mens werd, uit Maria geboren als Bevrijder van zonde en schuld.
Dat gaat door onderwerping aan Gods Woord. Als dat juist met Kerst van onmogelijke dingen spreekt, wonderen laat horen. Dat kost heel wat! Daar moet de Heilige Geest heel wat werk voor verzetten in je. Want dan moet je menselijke logica opzij! Kijk naar Maria. En zeg haar na: God, ga uw gang. Verlos mij op Uw manier. Om der wille van deze, Uw Redder.
Zo deel je in Gods heil en vrede.
Zingen: Gez. 143
Stille nacht, heilige nacht!Davids Zoon, lang verwacht,
die miljoenen eens zaligen zal,
wordt geboren in Bethlehems stal,Hij, der schepselen Heer. (2x)
Hulp’loos Kind, heilig Kind,
dat zo trouw zondaars mint,
ook voor mij hebt Ge U rijkdom ontzegd,
wordt Ge op stro en in doeken gelegd.
Leer me U danken daarvoor. (2x)
Stille nacht, heilige nacht!
Vrede en heil wordt gebracht
aan een wereld, verloren in schuld.
Gods belofte wordt heerlijk vervuld.
Amen, Gode zij eer! (2x)
Lezen: Matt. 1:18-25
De afkomst van Jezus Christus was als volgt. Toen zijn moeder Maria al was uitgehuwelijkt aan Jozef maar nog nit bij hem woonde, bleek ze zwanger te zijn door de heilige Geest. Haar man Jozef, die een rechtschapen mens was, wilde har niet in opspraak brengen en dacht erover haar in het geheim te verstoten. Toen hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer.
De engel zei: "Jozef, zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt is verwekt door de heilige Geest. Ze zal een zoon baren. Geef hem de naam Jezus, want Hij zal zijn volk bevrijden van hun zonden",Dit alles is gebeurd opdat in vervulling zou gaan wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: "De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren en men zal hem de naam Immanuël geven, wat in onze taal betekent "God met ons".
Jozef werd wakkker en deed wat de engel van de Heer hem had opgedragen: hij nam haar bij zich als zijn vrouw, maar hij had geen gemeenschap met haar voordat ze haar zoon gebaard had. En hij gaf hem de naam Jezus.
Verteller:
Geen woorden van Jozef. Wél daden. Daden van gehoorzaamheid. “Hij deed, wat de engel hem opgedragen had”, getuigt de bijbel van hem.
Gehoorzaam zijn, dat is de weg naar een werkelijke ontmoeting met de Redder. Gehoorzaam, ook al gaat dat in tegen alles wat je in je hebt. Tegen je verstand, je gevoel, tegen je wil, tegen wat jij ziet als de goede weg, de goede manier om gered te worden. Bij Jozef blijkt, dat de werkelijke ontmoeting met Jezus zelfverloochening kost. Jezelf opzij zetten, op de tweede plaats. Want op de eerste plaats komt Hij, de Redder.
Jozef heeft zichzelf verloochend. Zichzelf weggecijferd. En ook wij kunnen alleen zo echt kerstfeest vieren.
Declamatie: Jozef (Nel Benschop)
Zo stil werd
Jozef, als hij keeknaar ’t lichaam van zijn kleine bruid.
En hij wou vragen, maar het leek
alsof zijn lippen geen geluid
meer vormen konden. En hij zweeg;
maar het verdriet vrat aan zijn hart.
Hij voelde zich zo moe, zo leeg. –
Toch won zijn liefde het van zijn smart:
hij wilde niet, dat zij het lot
van een ontrouwe onderging
en wilde wggaan. Maar zijn God
sprak zelf met hem. En voortaan ging
hij náást Maria, want hij wist
dat wie begrijpt, gelukkig maakt.
Goddank, dat hij zich had vergist:
God zélf had haar schoot aangeraakt!
Lezen: Luk.2:8-20
 |
| herders Efratha |
En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden:
Eer aan God in de hoogste hemel
en vrede op aarde voor alle mensen, die Hij liefheeft.
Toen de engelen waren teruggegaan naar de hemel, zeiden de herders tegen elkaar: "Laten we naar Betlehem gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons bekend heeft gemaakt".
Ze gingen meteen op weg en troffen Maria aan en Jozef en het kind dat in de voederbak lag. Toen zet kind zagen, vertelden ze wat hun over dat kind was gezegd. Allen die het hoorden stonden verbaasd over wat de herders tegen hen zeiden, maar Maria bewaarde al deze woorden in haar hart en bleef erover nadenken. De herders gingen terug, terwijl ze God loofden en prezen om alles wat ze gehoord en gezien hadden, precies zoals het hun was gezegd.
Verteller:
Opmerkelijk, dat hérders de eersten waren, die het blijde bericht van Jezus' geboorte kregen.
Want al waren Israëls stamvaders herders, in die tijd waren ze eigenlijk niet in tel. Het schijnt, dat hun getuigenis in een rechtszaak als onbetrouwbaar werd beschouwd. Dat herders de eerste getuigen mochten zijn! Dat zij daarvoor aangewezen werden. Want de engel zei hun, waar en hoe ze het Kind zouden aantreffen. Wat een voorrecht! En ze gingen, zomaar uit hun werk. En ze zagen het Kind en aanbaden de Koning.
Welk beroep wij ook uitoefenen of uitgeoefend
hebben, of we nou professor of “gewoon” huisvrouw zijn, hooggeacht of door
iedereen een beetje, of veel, uit de hoogte bekeken, we zijn welkom bij de
Redder. Je hoeft je niet op te tutten of mooier voor te doen dan je bent. De
Heiland werd arm, om ons rijk te maken. Hij werd veracht, om ons waardig te
maken.
Declamatie: Lied in de kerstnacht (Jochen Klepper)
Wie was U, Heer, vóór deze nacht?
Door engelen werd U lof gebracht.
Bij God was U, voor alle tijd.
De hemel roemt uw majesteit.
Heer, U formeerde al wat leef,
U maakte al wat adem heeft.
U schiep de aarde door uw kracht.
God zélf was U, vóór deze nacht.
 |
| dit kind het Licht voor de wereld |
Ik was een worm, vertrapt, veracht.
De zonde had mij in haar ban,
ik hield mij steevast verre van
uw heil en uw vergevend licht.
Ik was vervallen aan ’t gericht.
God had mij liefde toebedacht,
maar ik wás duisternis en nacht.
Wie werd U, Heer, in deze nacht?
U werd de Christus, langverwacht,
Gods Zoon, die in de wereld kwam,
die onze schulden op zich nam.
U werd een kind in arme stal,
U boette voor de zondeval.
U, hoogste Heer, bekleed met macht,
kwam naast mij staan in deze nacht.
Wie werd ik, Heer, in deze nacht?
Geen mensenhart heeft dit bedacht:
de Vader was mij welgezind,
in Jezus werd ik tot zijn kind.
Nog weet ik niet wat ik zál zijn.
Ik volg alleen uw klare schijn.
Uw komst, Heer, heeft mij heil gebracht.
Ik zing uw lof in deze nacht.
Lezen: Luc.2:25-28
Er woonde toen in Jeruzalem een zekere Simeon. Hij was een rechtvaardig en vroom man, die uitzag naar de tijd dat God Israël vertroosting zou schenken, en de heilige Geest rustte op hem. Het was hem door de heilige Geest geopenbaard dat hij niet zou sterven voor hij de Messias van de Heer zou hebbben gezien. Gedreven door de Geest kwam hij naar de tempel, en toen Jezus' ouders kun kind
daar binnenbrachtenom met hem te doen wat volgens de wet gebruikelijk is, nam hij het in zijn armen en loofde God met de woorden:
Zingen Lofzang van Simeon, Gez. 68.
naar ’t woord hem toegezegd,
nu henengaan in
vrede,nu hij uw zaligheid,
zo lang door hem verbeid, (betekent: verwacht)
gezien heeft op zijn bede.
Een licht, zo
groot, zo schoon,
gedaald van ’s
hemels troon,straalt volk bij volk in d’ ogen,
terwijl ’t het blind gezicht
van ’t heidendom verlicht
en Isrel zal verhogen.
Lezen: Luc. 2: 36-38
Er was daar ook een profetes, Hanna, de dochter van Fanuël, uit de stam Aser. Ze was hoogbejaard; vanaf haar huwbare leeftijd had ze zeven jaar met haar man geleefd, en ze was nu vierentachtig jaar weduwe. Ze was altijd in de tempel, waar ze God dage en nacht diende met vasten en bidden. Op dat moment kwam ze naar hen toe, bracht hulde aan God en sprak over het kind met allen die uitzagen naar de bevrijding van Jeruzalem.
Verteller:
Simeon is profeet. De Heilige Geest leidt hem. De Geest
brengt hem ook naar de tempel, als Jezus daar aan God wordt toegewijd. Hij is
oud, maar weet, dat hij de beloofde Messias nog in levende lijve zal zien. En
dat gebeurt. En dat is de grootste wens van Simeon: de beloofde Heilbrenger
ontmoeten. Dat is HET doel van zijn leven. En hij zingt het uit. Woorden, die
de Geest hem ingeeft.Wij hebben die woorden nagezongen. Laten we het daar niet bij láten. Maar ook léven uit die woorden. Want wij zijn, behoren te zijn, profeten en profetessen. Dat wil zeggen: je laten leiden en beheersen door Gods Woord. En dat heil doorgeven en voorleven. Ook dat vloeit voort uit de ontmoeting met de Redder, die het Woord vervult.
Hanna was oud: als ik dit gedeelte goed begrijp, moet ze
misschien zelfs ruim 100 jaar geweest zijn. En daarvan 84 jaar weduwe! Er zijn
er onder ons, die weten wat het is, weduwe of weduwnaar zijn. Toch een stuk
eenzaamheid. Niemand hebben, als je thuiskomt, om mee te delen, wat er
gebeurd is. En dan weduwe in een tijd, waarin je dan ook financieel vaak op
jezelf aangewezen was. God had daar wetten voor gegeven. Maar of die altijd
nageleefd werden?
Maar Hanna was niet eenzaam. Ze woonde in één van de
bijgebouwen van de tempel. Ze woonde dus bij God in, zou je kunnen zeggen. En
ze zal ook bij Hem in de kost geweest zijn, mee-eten met de Levieten. Ze leeft
letterlijk dicht bij de HERE.Ook zij mag de Heiland ontmoeten.
Declamatie: Simeon (Jaap van der Molen)
Na al die duistere dagen
dit ondraaglijk lichte kind
in je armen te mogen nemen,
de zoon van de Allerhoogste.
de zoon van de Allerhoogste.
Na zoveel zware jaren, de eeuw
in je hart niet meer te voelen,
weten dat al die mooie beloften
nu vlees en bloed
zijn geworden.
 |
| ruïnes |
en de scherven waarin hun leven
uiteengevallen is, maar ook
het kind dat kwam om te helen.
En eindelijk naar huis te gaan,
God te loven en te bidden
en wachten, sterker dan ooit
op de machteloze dood.
Lezen: Matt. 2:9-12
Nadat zij (de wijzen) geluisterd hadden naar wat de koning (Herodes) hun opdroeg, gingen zij op weg en nu ging de ster die zij hadden zien opgaan voor hen uit, totdat hij stil bleef staan boven de plaats waar het kind was. Ze gingen het huis binnen en vonden het kind met Maria, zijn moeder. Ze wierpen zich neer om het eer te bewijzen. Daarna openden ze hun kistjes met kostbaarheden en boden het kind geschenken aan: goud en wierook en mirre. Nadat ze in een droom gewaarschuwd waren om niet naar Herodes te gaan, reisden ze via een andere route terug naar hun land.Verteller:
Het is een tijd later. Want Maria en Jozef en het Kind wonen in een huis. En de jongetjes van twee jaar en jonger worden door Herodes wreed omgebracht. Dus de zogenaamde Kerstnacht is allang voorbij.
Dan komen de wijzen, sterrenkundigen blijkbaar uit het oosten. Niet de eersten de besten! En ze komen van ver, geleid door een ster.
Ook dit gedeelte zegt ons weer, hoe welkom werkelijk iedereen is. Grenzen van landen en volken worden weggewist. Elk, die Jezus wil aanbidden, is welkom. Ook mensen uit het kleine Nederland. Ook u en jij en ik.
De wijzen brengen hun schatten. Goud, teken van aardse rijkdom. Wierook, als teken van nederige aanbidding. Mirre, symbool van toewijding aan de Heer. Ze brengen, wat ze hebben. Wat ze ontvangen hebben. Ze geven er iets van als het ware terug.
De ontmoeting met koning Jezus maakt je gul. Hij en de liefde tot Hem doet je geven. De gaven, die je van Hem ontvangen hebt ga je stellen in zijn dienst. En daarin geef je jezelf. Ook dat is Kerstfeest vieren!
Zingen: Gez. 138:1,3,4.
1. Komt allen tezamen, jubelend van vreugde;
komt nu, o komt nu naar Bethlehem!
Ziet nu de vorst der englen hier geboren.
Refr.: Komt, laten wij aanbidden (3x) die Koning.
3. Het licht van de Vader, licht van den beginne,zien wij omsluierd, verhuld in 't vlees:
goddelijk Kind, gewonden in de doeken!
Refrein.
4. O Kind, ons geboren, liggend in de kribbe,
neem onze liefde in genade aan!
U, die ons liefhebt, U behoort ons harte!
Refrein.
Verteller:
Zo hebben we een aantal ontmoetingen van mensen met de
pas geboren Jezus meegemaakt. Op die manier kunnen wij de Heiland niet
ontmoeten. Maar wij kunnen en mogen Hem ontmoeten door het werk van zijn Geest
in zijn Woord. En de weg naar die ontmoeting loopt langs hetzelfde traject. Ook
daarvoor is nodig, gelovig Gods beloften te aanvaarden. Gelovig en gehoorzaam
het wonder te aanvaarden. Het wonder van God, die mens werd. Die in onze plaats
heeft geleden voor de zonden. Het wonder van de opstanding uit de doden. Het
wonder van de wederkomst op de wolken en van de nieuwe hemel en aarde. Het
wonder van de wedergeboorte, zodat je gehoorzaamt en Gods wonderen aanvaardt.
Dat mogen ook wij ons toe-eigenen. Want Kerstfeest,
beter: de Heiland, is voor iedereen, wie hij of zij ook is. En iedereen
ontvangt het, die zichzelf geeft. Die zich overgeeft aan de Redder en zich laat
redden.
Dat is Kerstfeest vieren.
En wie zou je dat niet gunnen?
Declamatie: Gebed met de woorden van “Het nieuwe lied” (Nel Benschop)\
Aansluitend staande zingen: “Ere zij God”.
Declamatie: Het nieuwe lied (Nel Benschop)
Ik kán het niet, God, ik kan het niet:
Ik kan het niet zingen, dat nieuwe lied,
een lied van de vrede, van ’t stralende licht,
van ’t heilige Kind, van het hemels bericht,
van engelen, zingend in wondere nacht,
van ’t rijk van de Vrede, waar ieder op wacht.
Ik kan niet meer spreken van ’t grote geluk:
Uw naam is vergeten, uw wereld is stuk,
Uw vrede geschonden, de landen verscheurd;ik huiver bij wat hier daaglijks gebeurt:
de honger, de wanhoop, de haat en de dood
regeren de wereld. Hun macht is zeer groot.
Ik kan niet meer zingen; mijn lied is verstomd,
mijn hart is vol angst voor het lijden dat komt.
O God, scheur de hemel en daal tot ons neer,
en leer ons de boodschap van Bethlehem weer,
dat U in uw liefde wou delen ons lot;
leer ons weer te zingen het: “Ere zij God!”.
Zingen: “Ere zij God”
Ere zij Godin den hoge.
Vrede op aarde.
In de mensen een welbehagen.
Amen.
