ALLE DAGEN MOEDERDAG
“Zoals een moeder haar zoon troost, zo zal ik (de HEER) jullie troosten; in Jeruzalem zul je troost vinden.” Jes. 66:13 NBV
“Het is toch alle dagen moederdag”, zeggen we wel eens. Meestal als we de buik vol hebben van dat commerciële gedoe rondom die zondag in mei. En inderdaad, het is niet alleen moederdag, als de winkels er goede sier mee maken. Het is alle dagen moederdag, het hele jaar door. Zoals het alle dagen ook kinderdag is. Moeder is altijd moeder. En haar kinderen zijn het hele jaar door haar kinderen.
Dus láát het niet bij aandacht voor moeder op één dag in het hele jaar! Laat haar váker je waardering merken. Ook als je allang getrouwd bent. Ook als zij intussen oud geworden is. Zij weet (hopelijk nog!), dat jij haar “kind” bent. Laat jij haar weten, dat je haar nog altijd als je moeder ziet. Al zijn vanzelfsprékend de verhoudingen drastisch veranderd sinds je klein was en thuis woonde…
Eén van de dingen,
waar moeder erg góed in is, is: troosten. Kleine kinderen geven in de regel aan, dat ze naar mamma willen, als ze troost nodig hebben. Ook al neemt vader evenveel dagen de honneurs waar, toch: in bepaalde situaties moet mamma er aan te pas komen. Moeders kunnen naar het besef van kleine kinderen pas écht troosten. 
Waarom is dat? Ik denk: gewoon omdat ze moeder is. En omdat dat kind háár kind is. En omdat zo’n kind weet of aanvoelt: zij is mijn moeder.
De troost van een moeder is heel speciaal. Als kan ze de pijn vaan haar kind niet wegnemen, die troost wérkt. Het helpt. Het schreiende kind wordt vaak stil.
Gods kinderen
Waarom is dat? Ik denk: gewoon omdat ze moeder is. En omdat dat kind háár kind is. En omdat zo’n kind weet of aanvoelt: zij is mijn moeder.
De troost van een moeder is heel speciaal. Als kan ze de pijn vaan haar kind niet wegnemen, die troost wérkt. Het helpt. Het schreiende kind wordt vaak stil.
Gods kinderen
binnen het volk Israël -“Gods zoon” genoemd hier- hebben het zwaar, vertelt Jes. 66. Dat is mede de schuld van hun volksgenoten. De mensen, die niet (meer) in God geloven.
Maar dat blijft voor hen niet zonder gevolgen. Het oordeel komt. Het komt voor állen, die zich in hun leven en levenswijze vijanden van God tonen. Daar helpt geen lievemoederen aan, ook niet voor die Israëlieten, die geen ware Israëlieten zijn.
Gods zonen en dochters echter wacht een gouden toekomst. Nu zijn er nog reusachtige problemen. Is er schrijnende pijn. Voelen ze intens verdriet. Maar de HEER gaat troosten. Op een unieke manier. En als je die manier tóch in een beeld wilt vangen –want een beeld, verder kun je niet gaan: dan, zegt de profeet, moet je maar denken aan een moeder. Zoals die omgaat met haar zoon(tje). Zoals zij haar kind tróóst.
Die troost is intens.
Maar dat blijft voor hen niet zonder gevolgen. Het oordeel komt. Het komt voor állen, die zich in hun leven en levenswijze vijanden van God tonen. Daar helpt geen lievemoederen aan, ook niet voor die Israëlieten, die geen ware Israëlieten zijn.
Gods zonen en dochters echter wacht een gouden toekomst. Nu zijn er nog reusachtige problemen. Is er schrijnende pijn. Voelen ze intens verdriet. Maar de HEER gaat troosten. Op een unieke manier. En als je die manier tóch in een beeld wilt vangen –want een beeld, verder kun je niet gaan: dan, zegt de profeet, moet je maar denken aan een moeder. Zoals die omgaat met haar zoon(tje). Zoals zij haar kind tróóst.
Die troost is intens.
Die wérkt. Die hélpt. Daar wordt het verdriet ánders van. De pijn gaat dan weg. Of beter: is beter te dragen. Het kind belééft het anders. Kijkt er anders tegenaan. En soms kan moeder de pijn of het verdriet echt wegnemen.
Zó troost God. De vrouw en moeder krijgt de eer, een afbeelding van God te mogen zijn in dat opzicht. En zo eervol spreekt God in de bijbel veel vaker over haar. Hij heeft haar heel erg hoog, zie je.
Reden voor jou en mij, HEM superhoog te hebben. Omdat Hij zó troost: als een moeder. Omdat zijn troost zo teer is. Zo effectief ook. Hij neemt het verdriet, de pijn, en álle gevolgen van de zonde, wég. Nú nog in beginsel. Haalt Hij de angel eruit. Zodat de pijn gelenigd wordt.
Hoe dat kan ?
Zó troost God. De vrouw en moeder krijgt de eer, een afbeelding van God te mogen zijn in dat opzicht. En zo eervol spreekt God in de bijbel veel vaker over haar. Hij heeft haar heel erg hoog, zie je.
Reden voor jou en mij, HEM superhoog te hebben. Omdat Hij zó troost: als een moeder. Omdat zijn troost zo teer is. Zo effectief ook. Hij neemt het verdriet, de pijn, en álle gevolgen van de zonde, wég. Nú nog in beginsel. Haalt Hij de angel eruit. Zodat de pijn gelenigd wordt.
Hoe dat kan ?
“In Jeruzalem zul je troost vinden”, volgt er op.
Jeruzalem is de plaats van de tabernakel en later de tempel. De zichtbare woonplaats van God op aarde toen. Het centrale heiligdom dus. En daar zie je de offers.
Wij mogen zeggen: In en door Jezus Christus zul je troost vinden. Kijk maar naar Jezus. In Hem, in zijn dood en opstanding, heeft God de oorzaak van alle nood en elke pijn en ieder verdriet, de zonde namelijk, weggenomen.
Ons wacht de Gouden Eeuw-igheid. Als we ons dat geschenk, want dat is het, het kost niks niemendal, laten geven. Want als je Gods kind bent, troost God je hier en nu als een moeder. Súper toch?
En moeders?
Jeruzalem is de plaats van de tabernakel en later de tempel. De zichtbare woonplaats van God op aarde toen. Het centrale heiligdom dus. En daar zie je de offers.
Wij mogen zeggen: In en door Jezus Christus zul je troost vinden. Kijk maar naar Jezus. In Hem, in zijn dood en opstanding, heeft God de oorzaak van alle nood en elke pijn en ieder verdriet, de zonde namelijk, weggenomen.
Ons wacht de Gouden Eeuw-igheid. Als we ons dat geschenk, want dat is het, het kost niks niemendal, laten geven. Want als je Gods kind bent, troost God je hier en nu als een moeder. Súper toch?
En moeders?
Laten we haar hoog houden. Als het nog kan. En zolang het nog kan.
Ik denk terug aan dat bezoek, jaren geleden, aan die demente vrouw, 80-plusser. “Ik heb geen moeke meer”, zei ze tegen mij, met tranen in de stem en in de ogen.
Je moeder, houd haar in ere, meisjes en jongens. En laat je troosten door God, óók via moeder!
Ik denk terug aan dat bezoek, jaren geleden, aan die demente vrouw, 80-plusser. “Ik heb geen moeke meer”, zei ze tegen mij, met tranen in de stem en in de ogen.
Je moeder, houd haar in ere, meisjes en jongens. En laat je troosten door God, óók via moeder!
(april 2005)
Zingen/bidden: Gez. 428
Zingen/bidden: Gez. 428
Geen opmerkingen:
Een reactie posten