EEN JAAR VOL VREDE ? (meditatie)

EEN JAAR VOL VREDE ?

“Jezus zei:….Ik wens jullie vrede”. Johannes 20 : 19

Een “nieuw” jaar!
We hopen uiteraard, dat het een goed jaar zal worden. Maar ieder vult, eveneens uiteraard, dat “goed” op zijn eigen manier in.
Zou er iets te noemen zijn, waarin iedereen, of in elk geval: bijna iedereen zich kan vinden?

Wat zou je denken van wat er hierboven staat, “een jaar vol vrede”? Je zou toch zeggen: wie zou dát niet willen! Vrede, tussen de volkeren, tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Vrede in het gezin, in het huwelijk. Dat wil (bijna) iedereen toch? ‘k Denk het wel. Maar ik denk óók, dat praktisch iedereen zéér sceptisch staat tegenover het werkelijkheid worden van die wens. Een luchtkasteel, meer niet.

En ik vrees, dat ze in zekere zin gelijk hebben. Dat vrede, volkomen vrede, voorlopig een onbereikbaar ideaal zal blijven.

Vrede? In deze wereld?
Kom nou. Oorlog is net een veenbrand: is die op de ene plaats onder controle, dan laait hij op een andere plaats weer op. Niks geen vrede!
En vrede in de samenleving? De frictie blijft. De vooroordelen lijken onuitroeibaar. De argwaan is echt niet zo maar van de ene dag op de andere weg te poetsen!
Vrede in gezin en huwelijk? Wel héél erg moeilijk. Karakters veranderen niet zomaar. Je kunt niet van de ene dag op de andere met een schone lei beginnen. Dat wordt wel een héél groot probleem, vrede tot stand brengen.

En zo is het wel. Maar er is
wél een goede boodschap
door te geven. Vanuit de bijbel. Uit de mond van Jezus.


De leerlingen van Jezus zijn ook een nieuwe periode binnen gegaan. Maar die belooft niet veel goeds. Er is geen spráke van vrede. Er is alleen maar ontreddering en angst. Want hun meester is dood en begraven. Er zijn wel geruchten, dat Hij zou leven. Sommigen vertellen, dat ze hem gezien hebben. Maar dat kán niet waar zijn.

En hun meester, die bepaalde de laatste drie jaar hun leven. Die wás eigenlijk hun leven. Zonder hem is hun leven leeg. Helemaal over de kop. Totaal ontredderd zijn ze. En bovendien bang. Bang voor de geestelijke leiders. Straks komen die aan de weet, dat ze hier bijeen zijn. En dan worden ze gearresteerd. En zal de dood hun wachten.

En dan opeens staat Jezus in hun midden. De stevig vergrendelde deuren kunnen Hem niet tegenhouden. Want Hij is de opgestane Heer. Hij heeft de dood overwonnen – zou dan een zorgvuldig gesloten deur Hem kunnen weerstaan?

Jezus komt binnen.
En zegt: Ik wens jullie vrede. Eigenlijk staat er: vrede voor jullie. Dat was een groet, al eeuwenlang gebruikt. Een mooie, veelzeggende groet, als je iemand vrede wenst. Maar, zoals dat meestal gebeurt, de betekenis van een dergelijke groet is natuurlijk bij velen afgesleten. Zoals wij, komend in een huis waar net iemand gestorven is, ook zonder nadenken “goedemiddag” zeggen. Dat klinkt navrant, als je er bij nadenkt. Nu, zo zal het ook met die vredesgroet gegaan zijn.

Toch mogen en moeten we méér achter deze woorden “vrede voor jullie” zoeken. Want ze komen uit de mond van Jezus. En ze zijn gericht tot de leerlingen. En dat in hun situatie. In hun angst en ontreddering. En de Heiland gebruikt dezelfde woorden even later wéér ( voor wie het na wil lezen: vers 21).

Vrede voor jullie. Dat herinnerde de leerlingen aan wat Jezus vóór zijn sterven wel had gezegd. Het staat er een paar keer, dat Jezus aan de volgelingen zei, hun vrede na te laten. Dus dit klinkt heel erg vertrouwd. Het helpt, om hun leven weer “op de rails te zetten”, zoals wij dat noemen, na de schok van Jezus ‘dood en begrafenis.

Vrede.
De meeste mensen kennen ook het Hebreeuwse woord, waarvan in Johannes 20 een Griekse vertaling staat. Dat Hebreeuwse woord is: sjaloom. En dat woord kwamen de leerlingen regelmatig tegen. Óók als een woord, dat van God afkomstig was. In de tempel namelijk weerklonk dat woord regelmatig. De hogepriesterlijke zegen eindigde met: “De HEER geve u vrede”, sjaloom.

Bovendien wisten ze, dat de sjaloom, de vrede nauw verbonden was aan de Messias. De komende Redder zou vrede brengen. In Psalmen 72 en 89 kom je dat tegen. En Jesaja 9 zingt van de komende Verlosser: er zal een kind geboren worden. En één van zijn heerlijke namen zal zijn “Vredevorst”. En: “Groot is zijn heerschappij, aan de vrede zal geen einde komen”.

Maar nu: wat betekent dat woord “vrede”, of beter: “sjaloom”? Nou, dat kun je niet in één woord weergeven. Dan ben je niet klaar met wat wij er vaak onder verstaan: beëindigen van de vijandelijkheden, afwezigheid van oorlog. Ja, dat kan sjaloom ook inhouden. Maar nog veel meer.

Misschien kun je zeggen:
vrede is harmonie
in alle verhoudingen. Harmonie tussen de verschillende volkeren en stammen. Maar ook tussen de verschillende nationaliteiten en culturen binnen een bepaald volk. Als die dus vreedzaam en harmonieus samen leven. Als er onderling respect en wederzijdse waardering is.

Maar het begint natuurlijk dicht bij huis: harmonie binnen de familiekring en in de kring van het gezin. Een goede verhouding tussen man en vrouw binnen het huwelijk, dat ze hebben gesloten.

Het komt zelfs nog dichterbij: u, jij, ik persoonlijk. Want je hoeft geen puber zijn, om met jezelf overhoop te liggen. Er zijn heel veel mensen, die wel eens in de knoei komen met zichzelf. Met hun huwelijk, met hun werk. Met hun hele leven soms: wat dóe ik met mijn leven? Wat is mijn doel? Want we voelen onrust en onbehagen met de situatie en de omstandigheden.


“Wij zijn dus
als rechtvaardigen aangenomen op grond van ons geloof en leven in vrede met God door onze Heer Jezus Christus”. Dat schrijft Paulus, de leerling van Jezus, van wie we zoveel brieven in de bijbel tegenkomen, in Romeinen 5:1. Als christenen, als mensen, die de bijbel aanvaarden als het boek, waarin God met gezag laat zien en horen, wat Hij doet en wil, geloven wij, dat het dáár begint, de vrede. Daar begint het leven in harmonie. Bij Jezus. Doordat je met Hem, Die als mens op aarde kwam, door het leven gaat.

En we geloven ook, dat het dááraan schort. Dat dáárom die vrede tussen mensen zo vaak een niet haalbare kaart is. Dan kun je nóg zo van goede wil zijn. Dan kun je er nog zo hard aan werken, met protesteren, stille tochten, herdenkingen, “diensten” zoals ze dat vandaag noemen. Maar het helpt eerlijk gezegd voor geen meter!

Het zal moeten beginnen met vrede binnen in je. Vrede in je hart. Vrede met jezelf. En die komt er, als je vrede hebt met God. Als je verhouding met Hem hersteld is. Als er harmonie is tussen jou en Hem. Die verhouding is verstoord. Door Gods wet aan onze grote viermijlslaarzen te lappen. Daardoor hebben we God beledigd. Op zijn lieve vaderhart getrapt.

Maar er is in dat opzicht wat gebeurd. Kerstfeest is er het teken van En het lijden en sterven en de opstanding zéggen: Jezus eeft die verhouding hersteld. Door Hem heeft ieder, die zich aan Hem toevertrouwt, vrede met God. Dan is het nieuwe jaar wérkelijk een jaar vol vrede.

Niet, dat dan alles
als vanzelfsprekend vredig is en harmonieus in je leven. Nee, daar moet je aan wérken. Het is allemaal onvolkomen, gedeeltelijk, bij stukken en brokken. Maar je bent bereid, er aan te werken. Dat wil je dan. En dat kún je dan ook. Door de stimulans en onder de leiding van de Geest van Jezus.

Bezig zijn met de uitwerking van die vrede in je leven. In je huwelijk, je gezin, je familie. En in de samenleving, waar je deel van uitmaakt. En in de wereld, waarin je een plekje mag innemen. Voor zover je daar invloed op hebt uiteraard.

Een jaar vol vrede?
Vól, alléén maar, vrede? Ik vrees inderdaad, dat zoiets niet haalbaar is. Nóg niet. Het moet allemaal nog dóórwerken. Maar het kómt zeer zeker. Daar staat Jezus borg voor. Zijn leven en werken staan daarvoor garant. Door de chaos heen komt de vrede. Komt het jaar, de eeuw, de eeuwigheid van de vrede.

Daarom kunnen u en jij en ik 2006 al in het teken van de vrede zetten. Want Jezus, onze Heiland, heeft ons vrede gewenst. Heeft vrede voor ons tot stand gebracht. En zal zijn vrederijk tot stand brengen.

Gelukkig maar! Zó kunnen we in vrede het nieuwe jaar binnengaan en beleven.
Glorie zij Jezus, de Vredevorst!

------

Zingen en /of bidden: Gez. 26 : 2,4