zaterdag, oktober 12, 2013

ZINGEN OVER JERUSALEM? JA, TOCH!

Jerusalem nu
Jerusalem, stad om van te zingen ?

"Van u wordt met lof gesproken, stad van God..." Psalmen 87

Als er over je (en zonder je) gesproken wordt,
dan kan dat kwaadspreken zijn. Daar ben je niet blij mee, met "over de tong gaan", zoals dat heet. Maar als ze met lof over je spreken, dan is dat heel andere koek. Nu, dat laatste is het geval in Psalm 87 over de stad Jerusalem.
Een mooi lied, Psalm 87. Tenminste, dat vind ik. Hij zingt ook zo "lekker".  En van vers 4 berijmd, daar kan je gemoed vol van schieten. Je ogen ook trouwens. Althans bij mij.
      
"Zij zullen saam, de groten mét de kleinen,
         dansend de harpen en cymbalen slaan,
         en onder fluitspel in het ronde gaan,
         zingend: "In u zijn al onze fonteinen".

Moet u, met de ogen dicht, zich eens proberen voor te stellen! Kinderen en volwassenen, met elkaar dansend en zingend. Over wat Jerusalem zoal te bieden heeft: En dat is me nogal wat: allemaal bronnen met water, ja met alle heil. Alle dingen, die het "geheilde", geheelde leven zoal aan goeds te bieden heeft.
Als je dat zingt, dan moet je toch aan een situatie denken, die er nu nog bij lange na niet is. Maar die er dus wél kómt!
----------
vonken...
Maar ja, toch nog maar even niet
aan die Toekomst denken. Maar aan het hier en nu. Daar hebben jij en ik de handen vol aan, toch? Zeker als je het hebt over Jerusalem. Als je wilt zingen over Jerusalem, dan moet je de ogen maar stijf dichtknijpen. Want als je ze open doet...? Dan zie je een stad, die onder vuur ligt. Soms zelfs letterlijk. Maar de vonken spetteren er in elk geval van af, als iemand uit Israël en een Palestijn ieder zijn visie geeft op die stad. Dat schuurt wat, zeg maar. Dat botst, zodat de vonken rondvliegen. Radicaal verschillend, die meningen.

Jerusalem is een verdeelde stad, dát is de werkelijkheid, zichtbaar, vlammend. Jerusalem, dat is de stad, DE stad, exclusief van het ene volk. Maar hetzelfde geldt voor een andere groep. Beiden claimen de stad, de héle stad. Beiden spreken met lof over Jerusalem. Maar wél apart. En dáár schuilt het probleem, zie je. Nou is dat een politiek probleem, erg moeilijk. Ik heb er natuurlijk óók een mening over. Maar op dat gebied ben ik een totale leek. Dus daar hebt u niet echt iets aan.
---------
Laten we dus naar Jerusalem kijken,
zoals de bijbel, zoals God ernaar kijkt. De dichter van dit lied, Psalm 87, is er vól van. Die dichter moet je zoeken onder de leden van het tempelkoor. Dat waren nakomelingen van Korach, uit de stam Levi,
En waarom zingt hij van Jerusalem? En is hij ervan overtuigd, dat er door velen, dat er algeméén,  positief, met lof over die stad gesproken wordt?
Sion
Nou, dit lied geeft redenen te óver aan. DE reden is uiteraard, dat de God van Israël, de HEER, de poorten van Sion liefheeft. Sion was en is één van de heuvels, waarop de stad gebouwd is. Die bergen zijn heilige bergen. "Heilig" betekent: apart gezet, op een speciale plaats, namelijk heilige, gewijde grond, aan God gewijd. En naar Sion was de stad óók wel genoemd. Jerusalem heet in de bijbel ook wel Sion. Van alle steden had Jerusalem de bijzondere positie van "stad van de HEER" gekregen.
Dáár was God ook zichtbaar gaan wónen: de tabernakel en later de tempel stond daar, het centrum van de eredienst.
-----------
offerlam
En dáár kun je lovend,
ja laaiend enthousiast over spreken en zingen als gelovige Israëliet. Wis en drie wel, zeker weten! Want daar ligt je leven. Als je geen offer kunt brengen, dan ga je dood. Dan bén je eigenlijk dood. Bij God namelijk. Dan kun je voor Hem en bij Hem niet bestaan, zie je. De gelovige zag de dienst van de verzoening als van levensbelang!
------------
Nu gaan we zien
dat het ons dicht op de huid komt. Wan die dienst van de verzoening is net zo goed nodig voor jou en mij, zie je. Nou worden er geen dieren meer geslacht en geofferd voor ons. Dat is niet meer nodig. Jezus was en is het enige offerlam, volmaakt en voorgoed werkend.

brandend hart
Zijn WIJ, ik en jij, daar ook enthousiast over? Staan we in lichterlaaie over God  en  zijn dienst?. Worden we brandend enthousiast. als we denken aan de. HEER  en  zijn woning.

Die stad met die woning is het bezingen waard. Toch wel! Wonderlijk, hé? Want, zo op het eerste gezicht is dat helemaal niet wáár. De kerk, de kerk zoals we die ZIEN vandaag, is niet bepaald een "plaatje". Is niet aan-trekkelijk. Trekt geen mensen aan, van overal.
Nee toch? Integendeel, de kerk zit in het bekende hoekje. Het hoekje, waar daverende klappen vallen! Een aflopende zaak, zó lijkt het. Niet om over naar huis te schrijven. Bepaald niet om een loflied over aan te heffen, dacht ik.
--------
Jerusalem, was dat toen wél.
Het was meer dan een mooi-gelegen stad. Het was toen even zoiets als de hoofdstad van de wereld. Echt een internationale stad. Toen, in die, betrekkelijk korte, tijd was dat het gteval.
Je kunt dan denken aan de tijd van koning Chizkia . In een oudere vertaling heette hij Hizkia. Een bekende koning van Juda. Hij werd ook wel Jechizkia of Jehizkia genoemd. Een mooie naam, als je de betekenis hoort, namelijk  "De HEER sterkt, geeft kracht".
Beslist een veelzeggende naam. Denk maar aan de ziekte, die hij kreeg. Een bijzonder
gebed is kracht!
ernstige ziekte. Een ziekte waar geen kruid tegen gewassen was. Dodelijk was de kwaal. Hij moest zich voorbereiden op het einde, had God door de profeet gezegd. Chizkia had zich daar niet bij neergelegd. Hij kende de kracht van het gebed,  en vooral: hij kende de grote liefde van zijn God, zie je. En ziedaar het wonder: hij werd genezen!
---------
Die koning en zijn hoofdstad
werden door Sanherib bedreigd. Die Sanherib, de koning van Assyrië, was een echte veroveraar.  Hij liep het ene volk na het andere onder de voet. Nou, dan zou Jechizkia. geen enkel probleem vormen! Dat kleine volkje Juda had maar een klein legertje, dus die verovering was een klusje van likmevestje. Jerusalem zou in een wip veroverd.zijn natuurlijk!
Viel dát even smerig tegen! Sanherib had buiten de waard gerekend, zie je! Jechizkia. had een geheim wapen: Die náám, weet je wel. God.HEER die kracht geeft. Die Zich voor de koning en voor die stad, ZIJN stad, inzet.
----------
Sanherib had een brief geschreven
aan de koning van het belegerde, volledig ingesloten Jerusalem. Een brief vol brallende, snoevende taal. Met als boodschap: geef je over! Want anders maak ik gehakt van jou en je stadje + inwoners....
De koning ging naar de tempel, het huis van zijn God. En hij legde die brief, een rol perkament waarschijnlijk, opengerold voor de HEER neer. Dus hij legde dat probleem letterlijk op Gods bordje, met eerbied gesproken. Het ging immers om Gods zaak: zijn volk, zijn stad? En om zijn Naam, waarmee de spot gedreven werd.
-----------
De allerbeste oplossing,
ook vandaag nog. In ons gebed volledig opening van zaken geven. Alles wat je op je hart hebt, grote problemen, de gewone dingen van alledag, aan Hem vertellen. Het met Hem delen. Ze tot zijn zaak maken. Overgave dus, maar niet aan de problemen, maar aan je God. Mensenkinderen, wat rijk! Dan ben je veilig, volkomen. Want die God van de bijbel....? Machtig! Oppermachtig!!
-----------
                              
geslagen hond...
En....God vernederde Sanherib.
Hij pakte hem zijn beste soldaten voorgoed af. En de grote koning van Assyrië droop af, als een hond met de staart tussen de benen.
krantenkoppen
Een wereldschokkende gebeurtenis in die dagen! Het ging van mond tot mond. De hele wereld had het er over. Grote krantenkoppen, extra Journaals, zeg maar. En de politieke deskundigen, ze begrepen hier helemaal niets van. Wat heb ik nou aan mijn politieke fiets hangen!! Jerusalem, dat moest wel iets bijzonders! zijn. Wat hád die stad, dat volkje?

Nou, je weet hoe dat gaat.
Dát moet ik met eigen ogen zien!. Je kunt het lezen in 2 Kronieken 32 : 23. "Velen kwamen naar Jerusalem om de HEER offergaven te brengen en om koning Jechizkia van Juda, die na deze gebeurtenissen bij de andere volken zeer in aanzien was gestegen, kostbare geschenken aan te bieden". Ja, in die dagen was Jerusalem een veelbezochte stad. Overal klonk de lofzang op die stad.
En iedereen ging er heen. Op stedentrip, zeg maar. En soms om zich er te vestigen. Het werd een internationale stad.
----------
Maar ja, het was maar tijdelijk. Er kwam een ándere tijd. Een tijd, waarin er geen tempel te vinden was. Ja, een tijd waarin er geen Jerusalem meer was! Alles was vergane glorie. Totale verwoesting! Eén grote puinhoop!
En de inwoners? Het volk was in ballingschap gevoerd, ver weg van hun land. Het wás eigenlijk geen volk meer. Zingen van Jerusalem en in wezen van de tempel ? Ja, maar dan wél klaagliederen!
---------
echtscheiding
Kun je je toch voorstellen?
Je gedroomde en verwachte toekomst moet maar aan diggels vallen! Het zal je maar gebeuren: voorgoed arbeidsongeschikt door ziekte. Ontslag en wég die promotiekans! Je huwelijk naar de knoppen!  En zo kan ik doorgaan. Zingen over Gods goedheid? Dán ?

En zingen over het Jerusalem, dat de kerk ook mag zijn? Vandaag de dag, nu de diensten vaak steeds minder bezocht worden? Nu de visie van Gods Kerk naar de kantlijn weggeschoven is? Wil je dáár nog bij horen, bij gezien worden? Kun je daar hoog over opgeven?
-----------
Ja, tóch wél!
Want Jerusalem is toch weer opgebouwd, zie je. En de tempel kwam ook weer uit het puin te voorschijn. En dat werd weer een centrale plaats voor Joden van overal. Jerusalem was met de grote feesten weer een wereldstad!

Pinksterfeest
En op één van die grote feesten was er iets héél bijzonders te zien en te horen! Pinksterfeest, de uitstorting van de Geest van God! De dag, waarop de grens tussen Jerusalem van de Joden en de Kerk wegvielen. Omdat heidenen geënt werden als takken op de aloude stam Israël. Zo doorbreekt de Geest alle grenzen.
En Hij maakte en maakt mensen vol van Jezus! Zodat ze zingen van God en zijn heil. Omdat ze delen in het werk van Jezus. En wat dat werk oplevert is in één woord samen te vatten: LEVEN. Leven-plus!
Leven, dat deelt in de vergeving, die het offer van Jezus bracht. Het offer, waarheen elk offer, iedere dag daar gebracht, heen wees. Vergeving door bloedstorting aan het kruis.

fontein....
Leven, dat de moeite waard is! Leven in het nieuwe Jerusalem. Leven dat nooit meer ophoudt. Drinken van de fonteinen van het heil. Leven-XXL, leven van topkwaliteit, zonder eind! Zó, dat leven LOVEN is. Zingen, de lof zingen van Jerusalem en vooral van zijn Stichter, zijn architect en zijn fundament. En dat is de Heer.

Ja, het gáát om HEM.
Voor HEM mogen we ook vandaag de lofzang gáánde houden. Hij is het waard, bezongen te worden. Hij verdient het, dat we ván en vóór Hem zingen! Hij, die op de troon zit en het Lam, dat geslacht is, maar stáát en lééft.

Vindt u, vind jij dat ook? En nou niet zeggen: "Natuurlijk! Het staat toch in de bijbel?".   Dat dóét het. Dat is gebleken en blijkt, elke dag. God en het Lam, ze verdienen onze lofzang. Maar dat we dat lied mee aan heffen, daar is niets natuurlijks aan. Het is onze natúúr, om God te negéren, te becritiseren, klaagliederen en geen lofliederen te zingen. Dát is natuurlijk.
Maar als je ogen ervoor open gaan, geopend worden -daar moet de heilige Geest aan te pas komen- dán gaat je mond óók open. Dán ga je zingen, lofzingen. Ter ere van die God en dat Lam, geslacht, maar levend door de dood heen.
En de lof zingen van de kerk, de gemeente uit Joden en heidenen. Want die kerk is van Hem. Dat is zijn woonplaats hier op aarde.  En daarom is die ondanks alle gebreken, het bezingen waard. Om zijn stichter, zijn bewoner. Hem verheerlijken, met lied en met de daad, elke dag.

Dan zingt u mee.
Sámen zingen, dat is pas fijn! Zingen, hier met een bromstem. Of met tranen in de ogen soms. En met gebroken stem vaak.
Maar repeteren voor de grote uitvoering! Want eens daalt het nieuwe Jerusalem op aarde neer. De stad van God met gouden poorten en straten . Maar zónder tempel! Die heeft dan zijn tijd gehad. Overbodig, Want verzoening voor de zonden? Offers? Zonden ZIJN er niet meer. Daarom geen offers meer. Dus rest alleen nog om te zingen.
En DAT wordt me een gejubel!
Amen.

Te gebruiken psalmen en liederen:
    Psalmen: 87, 122, 84
    Nieuw Liedb. Psalm 150a
     Gezangen: 262:2,3; 300:1,4,5;
     Ev. Liedb. 413 (Lichtstad met uw paarlen poorten)
     Troost "Voorzichtig licht" 91
    Lezing: Psalmen 87 en Openb.21 : 9 e.v.
   
Gebeden:
Voorbede Israël, Jerusalem, Palestijnen
Geef vreugde, maak Kerk, christen aan-trekkelijk
Heer,vergeef somberheid, sleur
Toekomstverwachting.
God, leg kracht in gebeden, bidden